​​​​​​​ม.ราชภัฏรักษาความเป็นมหาวิทยาลัยอันดับ 1 ในกลุ่มมหาวิทยาลัยราชภัฏ&&

[Narada]

ราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา (อังกฤษ: Suan Sunandha Rajabhat University; คำย่อ: มรภ.สส. – SSRU) เป็นมหาวิทยาลัยของเมือง7 ตั้งอยู่ในพื้นที่วังสวนสุนันทา อันเคยเป็นเขตพระราชฐานของวังดุสิตในรัชกาลที่ 5 มาก่อน ผู้เรียนและก็นิสิตของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาทุกคนจะใช้คำแทนตัวเองว่า "ลูกพระนาง" ซึ่งพระนางในที่นี้ซึ่งก็คือสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ว่าพระนางไม่มีส่วนรู้เหตุการณ์สำหรับเพื่อการจัดตั้งและมิได้รู้จักมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาอะไร

มหาวิทยาลัยแห่งนี้มีรากฐานมาจากการสถาปนา "สถานศึกษาสวนสุนันทาวิทยาลัย" ช่วงวันที่ 17 พฤษภาคม พุทธศักราช 2480 เปิดสอน ประกาศนียบัตรประโยคครูประถม (เปรียญป.) ต่อมาก็เลยได้ยกฐานะขึ้นเป็น "วิทยาลัยครูสวนสุนันทา" ในปี พ.ศ. 2518 ตามพ.ร.บ.วิทยาลัยครู พ.ศ. 2518 เปิดสอนถึงระดับปริญญาตรี หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต ราชภัฏ

วันที่ 14 ก.พ. พ.ศ. 2535 พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูเขามิพลอดุลยเดชะมหาราช บรมที่นาถบพิตรทรงพระได้โปรดโปรดเกล้าฯ พระราชทานนาม "สถาบันราชภัฏ" เป็นชื่อสถานศึกษาในสังกัดกรมการฝึกหัดครูกระทรวงศึกษาธิการ อีกทั้งได้พระราชทานยี่ห้อพระราชตราลัญจกรประจำท่านให้เป็นยี่ห้อสัญลักษณ์ประจำสถาบันราชภัฏ ทำให้วิทยาลัยครูสวนสุนันทามีชื่อเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อัตโนมัติ แม้กระนั้นยังไม่เป็นทางการ เนื่องมาจากยังไม่มีการประกาศใช้พ.ร.บ.สถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา และเมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติสถาบันราชภัฏในราชกิจจานุเบกษา ตอนวันที่ 24 ม.ค. พ.ศ. 2538 วิทยาลัยครูสวนสุนันทาจึงมีสถานะเป็น "สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา" อย่างเป็นทางการ

ในวันที่ 15 เดือนมิถุนายน พุทธศักราช 2547 พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยราชภัฏ พุทธศักราช 2547 ได้ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา มีผลให้สถาบันราชภัฏสวนสุนันทายกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา" นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ความเป็นมามหาวิทยาลัย

สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวีแล้วก็สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์คุณ เจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพ็ชรรัตน์  �������ม.ราชภัฏ
เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงพระราชดำริว่าสถานที่ในวังชั้นในแออัด ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน ก็เลยโปรดให้สร้างพระตำหนักและก็ตึกในบริเวณสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา พระสนมแล้วก็ลูกหญิง ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ปริมาณ 32 ตำหนัก และก็ตึกที่พักของบรรดาข้าหลวง โดยมีสมเด็จพระวิมาตุรงค์เธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีทุ่งนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับในพระราชวังสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พ.ศ. 2472 (สิ้นพระชนม์ในวังที่ประทับสวนสุนันทา) ด้วยเหตุว่าในสมัยนั้นบรรดาเจ้าขุนมูลนาย เจ้าหน้าที่รัฐ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรี รวมทั้งหลานของตนมาถวายตัวต่อสมเด็จพระวิมารดาคุณฯ ไม่น้อยเลยทีเดียว สมเด็จพระวิมารดรเธอฯ จึงทรงให้สร้าง "โรงเรียนนิภาคาร" ขึ้นข้างในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการศึกษาเล่าเรียนในยุคนั้น รวมทั้งอบรมจริยา มารยาท งานฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ม.ราชภัฏ ครั้นถึงปี พุทธศักราช 2475 ได้มีการเปลี่ยนการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวั่นกลัวภัยจากการเมือง ก็เลยได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนถึงหมดไป บางท่านได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองและหลายท่านเสด็จลี้ภัยการเมืองไปอยู่ต่างแดน สถานที่เรียนนิภาคารก็เลยเลิกทำงานไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกทอดทิ้ง ขาดการดูแลใส่ใจ วังต่างๆทรุดโทรมมากมายก่ายกอง พื้นที่ภายในรกร้างว่างเปล่า ถัดมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ มีความเห็นว่าสวนสุนันทาถูกละเลยรกร้างอยู่มิได้ทำประโยชน์ จึงเห็นสมควรให้นายกรัฐมนตรีได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่อยู่อาศัยของรัฐมนตรีรวมทั้งผู้แทนราษฎร แม้กระนั้นสภาผู้แทนราษฎรขอเพียงพื้นที่ด้านนอกกำแพงติดถนนหนทางสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของส.ส.เท่านั้น คณะรัฐมนตรีจึงลงความเห็นเห็นควรว่า ควรที่จะใช้สถานที่นี้ให้มีคุณประโยชน์แก่การเรียนรู้และก็มอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในขณะนี้) ปฏิบัติการตั้งขึ้นให้เป็นโรงเรียนของชาติ รวมทั้งสถานที่เล่าเรียนนี้ให้ชื่อโดยอาจชื่อเดิมของสถานที่เพื่อเป็นที่ระลึกนึกถึงโดยขนานนามว่า "สถานที่เรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย" เริ่มเปิดการเล่าเรียนมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2480 เป็นต้นมา จนถึงปัจจุบันนี้เช่นคำขวัญมหาวิทยาลัยที่ว่า จากพระราชอุทยานสู่สถาบันการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา มหาวิทยาลัยเอตทัคคะที่มีอัตลักษณ์
�������ราชภัฏ